скла́дачны, -ая, -ае.

Прыстасаваны для склада¹ (у 1 знач.), складвання чаго-н.

Складачныя памяшканні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скла́дачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скла́дачны скла́дачная скла́дачнае скла́дачныя
Р. скла́дачнага скла́дачнай
скла́дачнае		 скла́дачнага скла́дачных
Д. скла́дачнаму скла́дачнай скла́дачнаму скла́дачным
В. скла́дачны (неадуш.)
скла́дачнага (адуш.)		 скла́дачную скла́дачнае скла́дачныя (неадуш.)
скла́дачных (адуш.)
Т. скла́дачным скла́дачнай
скла́дачнаю		 скла́дачным скла́дачнымі
М. скла́дачным скла́дачнай скла́дачным скла́дачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скла́дачны скла́дочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скла́дачны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для складвання чаго‑н.; прыстасаваны для склада ​1 (у 1 знач.). Складачны пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скла́дочный​I скла́дачны;

скла́дочное помеще́ние скла́дачнае памяшка́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ключ ​2

1. Старажытная (XVI ст.) адміністрацыйная адзінка, роўная частцы графства або староства, плошчай 250000 кв. дзесяцін. Пазней ключом называлі панскае ўладанне, вялікі двор, які падзяляўся на фальваркі або засценкі. Некаторыя ключы мелі самакіраванне на чале з выбарным ключвойтам або ключнікам (Збор мінскіх грамат, № 117, Крыч. Меер, 1786, 3, Піч.).

2. Двор (Архангельскі летапіс, 43).

3. Месца (цэнтр) кіравання акругай, якая складалася з некалькіх вёсак скарбовага маёнтка, дзе знаходзіўся каралеўскі (1511) складачны свіран (Нас. АУ).

□ пас. Ключ у в. Барбароў Глуск. (Янк. II), в. Ключ Мошкі або Ключмошкі (К. 1778) каля в. Чыкаўка Слаўг. (Публ. бібл. імя С.-Шчадрына. Аддзел рук., ф. 342, № 231).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)