склада́льніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. склада́льніцкі склада́льніцкая склада́льніцкае склада́льніцкія
Р. склада́льніцкага склада́льніцкай
склада́льніцкае		 склада́льніцкага склада́льніцкіх
Д. склада́льніцкаму склада́льніцкай склада́льніцкаму склада́льніцкім
В. склада́льніцкі (неадуш.)
склада́льніцкага (адуш.)		 склада́льніцкую склада́льніцкае склада́льніцкія (неадуш.)
склада́льніцкіх (адуш.)
Т. склада́льніцкім склада́льніцкай
склада́льніцкаю		 склада́льніцкім склада́льніцкімі
М. склада́льніцкім склада́льніцкай склада́льніцкім склада́льніцкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

склада́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто складае што-н., аўтар.

|| ж. склада́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. склада́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)