склада́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. склада́льніца склада́льніцы
Р. склада́льніцы склада́льніц
Д. склада́льніцы склада́льніцам
В. склада́льніцу склада́льніц
Т. склада́льніцай
склада́льніцаю		 склада́льніцамі
М. склада́льніцы склада́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

склада́льніца ж. состави́тельница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

склада́льніца, ‑ы, ж.

Жан. да складальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

склада́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто складае што-н., аўтар.

|| ж. склада́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. склада́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слага́тельница уст. склада́льніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

состави́тельница склада́льніца, -цы ж., уклада́льніца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

compiler

[kəmˈpaɪlər]

n.

склада́льнік -а m., склада́льніца f.; кампіля́тар -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)