Verbum

Скемены́ ‘зеў (у кроснах)’ (ігн., Сл. ПЗБ). Паводле аўтараў слоўніка, з літ. skíemenys ‘тс’.

*Скімяніцца, скі́мынытыся ‘скнарнічаць’ (кобр., ЖНС, Ск. нар. мовы). Няясна, магчыма, звязана з *скеміць ‘ціснуць’, гл. скем. Параўн. таксама скемены (гл.).