скво́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скво́тар скво́тары
Р. скво́тара скво́тараў
Д. скво́тару скво́тарам
В. скво́тара скво́тараў
Т. скво́тарам скво́тарамі
М. скво́тару скво́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

squatter [ˈskwɒtə] n.

1. пасяле́нец на незаня́тай або́ дзяржа́ўнай зямлі́

2. AustralE скво́тар; жывёлаво́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)