скаўты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. скаўты́зм
Р. скаўты́зму
Д. скаўты́зму
В. скаўты́зм
Т. скаўты́змам
М. скаўты́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скаўты́зм, -му м. скаути́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скаўты́зм, ‑у, м.

Адна з форм буржуазнага дзіцячага і юнацкага руху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Скаўтызм 2/366; 9/552

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

скаўтызм

т. 14, с. 450

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

скаўты́зм

(ад скаўт)

адна з форм дзіцячага і юнацкага руху, якая ўзнікла ў Англіі ў 1907 г. з мэтай выхавання моладзі ў духу патрыятызму і рэлігійнасці; у розных краінах набыла розныя формы; аб’ядноўвае байскаўтаў і герлскаўтаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Бой-скаўтызм, гл. Скаўтызм

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

БОЙ-СКАЎТЫ́ЗМ,

гл. ў арг. Скаўтызм.

т. 3, с. 207

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

скаути́зм скаўты́зм, -му м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скаўт

(англ. scout = літар. разведчык)

член скаўцкай арганізацыі (гл. скаўтызм).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)