скачко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скачко́вы |
скачко́вая |
скачко́вае |
скачко́выя |
| Р. |
скачко́вага |
скачко́вай скачко́вае |
скачко́вага |
скачко́вых |
| Д. |
скачко́ваму |
скачко́вай |
скачко́ваму |
скачко́вым |
| В. |
скачко́вы (неадуш.) скачко́вага (адуш.) |
скачко́вую |
скачко́вае |
скачко́выя (неадуш.) скачко́вых (адуш.) |
| Т. |
скачко́вым |
скачко́вай скачко́ваю |
скачко́вым |
скачко́вымі |
| М. |
скачко́вым |
скачко́вай |
скачко́вым |
скачко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скачко́вы спорт. прыжко́вый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скачко́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да скачка (у 1 знач.). Скачковыя практыкаванні. // Прызначаны для скачкоў. Скачковыя лыжы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.
1. Хуткае перамяшчэнне цела адштурхоўваннем ад якога-н. пункта апоры.
С. зайца.
2. перан. Рэзкае змяненне чаго-н.
С. зарплаты.
С. узроўню вады.
3. Пераход ад старога якаснага стану да новага ў выніку колькасных змяненняў (кніжн.).
|| прым. скачко́вы, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).
С. механізм (у кінаапаратуры: які скачкападобна, рыўкамі перамяшчае кінастужку пры зме́не кадраў).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыжко́вый спорт. скачко́вы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
skokowy
скачковы;
staw skokowy — скачковы басейн
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)