скауты́зм
(ад англ. scout = разведчык)
адна з форм дзіцячага і юнацкага руху, якая ўзнікла ў Англіі ў 1907 г. з мэтай выхавання моладзі ў духу патрыятызму і рэлігійнасці; у розных краінах набыла розныя формы; аб’ядноўвае байскаутаў і гёрлскаутаў.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
ска́ут
(англ. scout = разведчык)
член скауцкай (гл. скаутызм) арганізацыі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
байска́ут
(англ. boy-scout, ад boy = хлопчык + scout = разведчык)
хлопчык, член скауцкай (гл. скаутызм) арганізацыі (параўн. гёрлскаут).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)