ска́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Шынель, скручаны ў трубку і звязаны на канцах для нашэння цераз плячо.

Салдацкая с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ска́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ска́тка ска́ткі
Р. ска́ткі ска́так
Д. ска́тцы ска́ткам
В. ска́тку ска́ткі
Т. ска́ткай
ска́ткаю		 ска́ткамі
М. ска́тцы ска́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ска́тка ж., воен. (скатанная шинель) ска́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ска́тка​II (скатанная шинель) воен. ска́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ска́тка​I ж.;

1. см. ска́тывание​I;

2. см. ска́тывание​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ска́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Шынель, скручаны ў трубку і звязаны па канцах для нашэння цераз плячо. Ідуць байцы, як хвалі, У скатках цераз плечы, А сонца зорыць з жалем На іх з глыбінь — сінечы. Колас. Ты цяпер сам, як бацька. На вучэнні ўначы Аўтамат свой і скатку Там нясеш на плячы. Прыходзька. // Які‑н. прадмет, скручаны ў трубку. Грышка ўзяў палатку, Цітка — коўдраў скатку. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ска́тка ж вайск (Soldáten)mantelrolle f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ска́тка ‘шынель, скручаны ў трубку і звязаны на канцах для нашэння цераз плячо’ (ТСБМ). З рус. ска́тка ‘тс’ < скатать ‘скруціць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пехаці́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пехацінца; прызначаны для пехацінца. Мне бачна ўся калона палонных. Яна страціла вайсковы выгляд: у каго цераз плячо шынельная скатка, хто нясе пад пахай ватоўку, сям-там відаць пехацінская ці кавалерыйская шапка. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скру́чванне ср.

1. свива́ние, скру́чивание;

2. ска́тывание, ска́тка ж., свёртывание; скру́чивание;

3. сви́нчивание, отви́нчивание;

4. сма́тывание;

5. свёртывание;

6. скру́чивание;

1-6 см. скру́чваць 1-6

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)