скаро́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скаро́т скаро́ты
Р. скаро́ту скаро́таў
Д. скаро́ту скаро́там
В. скаро́т скаро́ты
Т. скаро́там скаро́тамі
М. скаро́це скаро́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

I’ve

[aɪv]

скаро́т ад I have

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

they’re

[ðer]

скаро́т ад they are

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

they’ve

[ðeɪv]

скаро́т ад they have

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gym

[dʒɪm]

n., informal

скаро́т ад gymnasium

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

I’m

[aɪm]

скаро́т

I am — я ёсьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

abbreviation

[ə,bri:viˈeɪʃən]

n.

скарачэ́ньне n. (сло́ва); скаро́т -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

it’s

[ɪts]

скаро́т ад:

1) it is

2) it has

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

they’d

[ðeɪd]

скаро́т ад —

1) they had

2) they would

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

they’ll

[ðeɪl]

скаро́т ад —

1) they will

2) they shall

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)