скаро́мніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. скаро́мніца скаро́мніцы
Р. скаро́мніцы скаро́мніц
Д. скаро́мніцы скаро́мніцам
В. скаро́мніцу скаро́мніц
Т. скаро́мніцай
скаро́мніцаю		 скаро́мніцамі
М. скаро́мніцы скаро́мніцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скаро́мніца, ‑ы, ж.

Разм. Жан. да скаромнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скоро́мница скаро́мніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)