скарбу́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скарбу́тны скарбу́тная скарбу́тнае скарбу́тныя
Р. скарбу́тнага скарбу́тнай
скарбу́тнае		 скарбу́тнага скарбу́тных
Д. скарбу́тнаму скарбу́тнай скарбу́тнаму скарбу́тным
В. скарбу́тны (неадуш.)
скарбу́тнага (адуш.)		 скарбу́тную скарбу́тнае скарбу́тныя (неадуш.)
скарбу́тных (адуш.)
Т. скарбу́тным скарбу́тнай
скарбу́тнаю		 скарбу́тным скарбу́тнымі
М. скарбу́тным скарбу́тнай скарбу́тным скарбу́тных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скарбу́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да скарбуту. Скарбутная пухліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скорбу́тный скарбу́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)