скарады́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. скарады́т
Р. скарады́ту
Д. скарады́ту
В. скарады́т
Т. скарады́там
М. скарады́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скарады́т, -ту м., мин. скороди́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Скарадыт 9/546

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

скарады́т

(ад гр. scorodon = часнок)

мінерал класа фасфатаў белага, зеленаватага і бурага колеру; сыравіна для атрымання мыш’яковага кальцыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

скороди́т мин. скарады́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)