сканфу́зіцца гл. канфузіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сканфу́зіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сканфу́жуся сканфу́зімся
2-я ас. сканфу́зішся сканфу́зіцеся
3-я ас. сканфу́зіцца сканфу́зяцца
Прошлы час
м. сканфу́зіўся сканфу́зіліся
ж. сканфу́зілася
н. сканфу́зілася
Загадны лад
2-я ас. сканфу́зься сканфу́зьцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час сканфу́зіўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сканфу́зіцца сов.

1. сконфу́зиться;

2. осрами́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сканфу́зіцца, ‑фужуся, ‑фузішся, ‑фузіцца; зак.

Адчуць няёмкасць, засаромецца, збянтэжыцца. [Міколка:] — А, здаецца ж, не малы ты ўжо, дзед, і трэба ж так... — То ж гэта не сляза, унуча, гэта радасць... — сканфузіўся дзед. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сканфу́зіцца verlégen [verwírrt] wérden, betréten sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

канфу́зіцца, -фу́жуся, -фу́зішся, -фу́зіцца; незак. (разм.).

Адчуваць няёмкасць; саромецца, бянтэжыцца.

К. на людзях.

|| зак. сканфу́зіцца, -фу́жуся, -фу́зішся, -фу́зіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

переконфу́зиться сканфу́зіцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сконфу́зиться сканфу́зіцца, засаро́мецца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zawstydzić się

зак. засаромецца, сканфузіцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zażenować się

зак. засаромецца; збянтэжыцца; сканфузіцца, адчуць няёмкасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)