скаме́чваць гл. скамячыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скаме́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. скаме́чваю скаме́чваем
2-я ас. скаме́чваеш скаме́чваеце
3-я ас. скаме́чвае скаме́чваюць
Прошлы час
м. скаме́чваў скаме́чвалі
ж. скаме́чвала
н. скаме́чвала
Загадны лад
2-я ас. скаме́чвай скаме́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час скаме́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скаме́чваць несов.

1. ко́мкать, ско́мкивать, мять;

2. обл. (кулак) сжима́ть;

1, 2 см. скамячы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скаме́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да скамячыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скаме́чваць zerkníttern vt, zerknüllen vt, zusámmenballen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скамячы́ць, -мячу́, -ме́чыш, -ме́чыць; -ме́чаны; зак., што.

1. гл. камячыць.

2. перан. Сказіць, сапсаваць.

С. даклад.

|| незак. скаме́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скаме́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да скамячыцца.

2. Зал. да скамечваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скамячы́ць гл. скамечваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

смина́ть несов.

1. зміна́ць, мяць; (комкать) скаме́чваць, камячы́ць;

2. воен. зло́мліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)