ска́льпель, -я, мн. -і, -яў, м.

Невялікі хірургічны нож.

○

Светлавы скальпель (спец.) — лазерны прамень, які выкарыстоўваецца ў хірургіі для рассячэння тканак.

|| прым. ска́льпельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ска́льпель

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ска́льпель ска́льпелі
Р. ска́льпеля ска́льпеляў
Д. ска́льпелю ска́льпелям
В. ска́льпель ска́льпелі
Т. ска́льпелем ска́льпелямі
М. ска́льпелі ска́льпелях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ска́льпель м., мед. ска́льпель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ска́льпель мед. ска́льпель, -ля м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ска́льпель, ‑я, м.

Суцэльнаметалічны хірургічны нож. І вось у руках.. [сястры] бліснуў скальпель. Алешка. Параненых многа. Мацвей Ільіч дванаццаць гадзін з рук не выпускаў скальпель. Асіпенка. Прылада пісьма для .. пісьменніка тое самае, што скальпель для хірурга альбо разец для скульптара. Шкраба.

[Ад лац. scalpellum — ножык.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ска́льпель м. мед. Skalpéll n -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ска́льпель

(лац. scalpellum = ножык)

невялікі хірургічны нож.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

scalpel [ˈskælpəl] n. ска́льпель

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Sezíermesser

n -s, - ска́льпель

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

skalpel, ~u

м. скальпель

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)