скалупа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што (разм.).

1. Калупаючы, садраць.

С. больку.

2. Калупаючы, сапсаваць.

С. стол цвіком.

|| незак. скалу́пваць, -аю, -аеш, -ае і скалу́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скалупа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скалупа́ю скалупа́ем
2-я ас. скалупа́еш скалупа́еце
3-я ас. скалупа́е скалупа́юць
Прошлы час
м. скалупа́ў скалупа́лі
ж. скалупа́ла
н. скалупа́ла
Загадны лад
2-я ас. скалупа́й скалупа́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час скалупа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скалупа́ць сов., разг.

1. (ковыряя, сорвать) сколупа́ть;

2. (ковыряя, испортить — во множестве, во многих местах) исковыря́ть; исколупа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скалупа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Калупаючы, садраць, сапсаваць што‑н. Скалупаць сцяну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скалупа́ць ábbröckeln vt, ábkratzen vt, kláuben vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паскалу́пваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Скалупаць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

исковыря́ть сов., разг. скалупа́ць, пакалупа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

исколупа́ть сов., прост. скалупа́ць, пакалупа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скалупа́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад скалупаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скалу́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да скалупаць, скалуніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)