2. і каго. Зраніць у многіх месцах чым-н. вострым, калючым.
С. ногі іржышчам.
|| незак.ско́лваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз.ско́лка, -і, ДМ -лцы, ж.іско́лванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
скало́цьIсов. сколо́ть;
с. лёд — сколо́ть лёд
скало́цьIIсов.
1. сколо́ть;
с. што-не́будзь шпі́лькай — сколо́ть что-л. була́вкой;
2. исколо́ть;
~ло́ў но́гі на ржы́шчы — исколо́л но́ги на стерне́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скало́ць1, скалю, сколеш, сколе; зак., што.
Аддзяліць слой, кавалак чаго‑н. ударам, зняць з паверхні; збіць. Скалоць лёд з тратуара.
скало́ць2, скалю, сколеш, сколе; зак., што.
1. Змацаваць, сашчапіць разам што‑н. (шпількай). Скалоць кавалкі матэрыі.
2. і каго. Зраніць у многіх месцах чым‑н. вострым, калючым. [Наста] скалола ў кроў іржышчам жорсткім босенькія ногі і моцна плакала.Астапенка.Учора да [Тарасевічаў] прыехалі фашысты, арыштавалі бацьку, .. усё нечага дапытваліся, але ён маўчаў, сцяўшы зубы. Тады фашысты штыкамі ўсяго яго скалолі насмерць.Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)