скалапе́ндра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Невялікая членістаногая ядавітая жывёліна.

|| прым. скалапе́ндравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скалапе́ндра

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. скалапе́ндра скалапе́ндры
Р. скалапе́ндры скалапе́ндраў
Д. скалапе́ндры скалапе́ндрам
В. скалапе́ндру скалапе́ндраў
Т. скалапе́ндрай
скалапе́ндраю		 скалапе́ндрамі
М. скалапе́ндры скалапе́ндрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скалапе́ндра ж., зоол. сколопе́ндра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скалапе́ндра, ‑ы, ж.

Невялікая ядавітая жывёліна з класа мнаганожак, якая жыве ў цёплых краінах.

[Ад грэч. skolopendra — макрыда.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скалапе́ндра

(гр. skolopendra)

невялікая ядавітая жывёла класа мнаганожак, якая жыве ў цёплых краінах з сухім кліматам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Скалапендра кольчатая 11/524—525 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сколопе́ндра зоол. скалапе́ндра, -ры ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)