скалану́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скалану́ты |
скалану́тая |
скалану́тае |
скалану́тыя |
| Р. |
скалану́тага |
скалану́тай скалану́тае |
скалану́тага |
скалану́тых |
| Д. |
скалану́таму |
скалану́тай |
скалану́таму |
скалану́тым |
| В. |
скалану́ты (неадуш.) скалану́тага (адуш.) |
скалану́тую |
скалану́тае |
скалану́тыя (неадуш.) скалану́тых (адуш.) |
| Т. |
скалану́тым |
скалану́тай скалану́таю |
скалану́тым |
скалану́тымі |
| М. |
скалану́тым |
скалану́тай |
скалану́тым |
скалану́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скалану́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скалану́ты |
скалану́тая |
скалану́тае |
скалану́тыя |
| Р. |
скалану́тага |
скалану́тай скалану́тае |
скалану́тага |
скалану́тых |
| Д. |
скалану́таму |
скалану́тай |
скалану́таму |
скалану́тым |
| В. |
скалану́ты (неадуш.) скалану́тага (адуш.) |
скалану́тую |
скалану́тае |
скалану́тыя (неадуш.) скалану́тых (адуш.) |
| Т. |
скалану́тым |
скалану́тай скалану́таю |
скалану́тым |
скалану́тымі |
| М. |
скалану́тым |
скалану́тай |
скалану́тым |
скалану́тых |
Кароткая форма: скалану́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скалану́ты
1. встря́хнутый;
2. взбо́лтнутый;
3. перен. си́льно взволно́ванный; потрясённый;
1-3 см. скалану́ць 1, 3, 4
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скалану́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад скалануць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
встряхну́тый страсяну́ты, скалану́ты;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сотрясённый здрыгану́ты, страсяну́ты, скалану́ты.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)