скаку́шка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. скаку́шка скаку́шкі
Р. скаку́шкі скаку́шак
Д. скаку́шцы скаку́шкам
В. скаку́шку скаку́шак
Т. скаку́шкай
скаку́шкаю		 скаку́шкамі
М. скаку́шцы скаку́шках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скаку́ха, скаку́шка ‘вавёрка’ (Касп., Сцяшк.). Укр. скаку́шка ‘тс’. Да скакаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)