скака́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скака́льны |
скака́льная |
скака́льнае |
скака́льныя |
| Р. |
скака́льнага |
скака́льнай
скака́льнае |
скака́льнага |
скака́льных |
| Д. |
скака́льнаму |
скака́льнай |
скака́льнаму |
скака́льным |
| В. |
скака́льны (неадуш.)
скака́льнага (адуш.) |
скака́льную |
скака́льнае |
скака́льныя (неадуш.)
скака́льных (адуш.) |
| Т. |
скака́льным |
скака́льнай
скака́льнаю |
скака́льным |
скака́льнымі |
| М. |
скака́льным |
скака́льнай |
скака́льным |
скака́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скака́льны анат. скака́тельный;
с. суста́ў — скака́тельный суста́в
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скака́льны, ‑ая, ‑ае.
У анатоміі — які дзейнічае пры скаканні, служыць для скакання. Скакальны сустаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скака́тельный скака́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)