сказа́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Паданне (пераважна народнае) гістарычнага або легендарнага зместу.

С. пра беларускіх волатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сказа́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сказа́нне сказа́нні
Р. сказа́ння сказа́нняў
Д. сказа́нню сказа́нням
В. сказа́нне сказа́нні
Т. сказа́ннем сказа́ннямі
М. сказа́нні сказа́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сказа́нне ср., лит. сказа́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сказа́нне, ‑я, н.

Апавяданне гістарычнага або легендарнага зместу — адзін з жанраў старажытнай рускай літаратуры. Сказанне аб кіеўскіх волатах. □ Нават глыбокая старасць не хоча ісці ад жыцця. І сказанні народа пацвярджаюць гэта. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Сказанне Афрадытыяна» (апокрыф) 1/391

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Кароткае сказанне па гадах» 6/344

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Сказанне аб Кулікоўскай бітве» (літ. помнік) 9/112

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Сказанне пра Мамаева пабоішча»

т. 14, с. 432

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Сказанне пра Сівілу-прарочыцу»

т. 14, с. 432

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Сказанне пра Барыса і Глеба»

т. 14, с. 431

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)