се́ялка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Машына для пасеву насення.

Трактарная с.

|| прым. се́ялкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

се́ялка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. се́ялка се́ялкі
Р. се́ялкі се́ялак
Д. се́ялцы се́ялкам
В. се́ялку се́ялкі
Т. се́ялкай
се́ялкаю		 се́ялкамі
М. се́ялцы се́ялках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

се́ялка с.-х. се́ялка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́ялка ж., с.-х. се́ялка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сеялка

т. 14, с. 358

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

се́ялка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для пасеву насення, а таксама для ўнясення ў глебу мінеральных угнаенняў. Гнездавая веялка. □ Больш паловы плошчы азімых было пасеяна трактарнай сеялкай. Шамякін. Сейбіт спрытна напоўніў сеялку насеннем, і вось ужо агрэгат рушыў наперад. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сеялка 7/369; 9/501; 10/325

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

се́ялка ж. с.-г. Sämaschine f -, -n;

квадра́тна-гнездава́я се́ялка Quadrátnestsämaschine f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Тукавая сеялка 9/501; 10/325, гл. Сеялка

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

тукавая сеялка

т. 16, с. 22

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)