серві́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
серві́льны |
серві́льная |
серві́льнае |
серві́льныя |
| Р. |
серві́льнага |
серві́льнай
серві́льнае |
серві́льнага |
серві́льных |
| Д. |
серві́льнаму |
серві́льнай |
серві́льнаму |
серві́льным |
| В. |
серві́льны (неадуш.)
серві́льнага (адуш.) |
серві́льную |
серві́льнае |
серві́льныя (неадуш.)
серві́льных (адуш.) |
| Т. |
серві́льным |
серві́льнай
серві́льнаю |
серві́льным |
серві́льнымі |
| М. |
серві́льным |
серві́льнай |
серві́льным |
серві́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
серві́льны kríecherisch, líebedienerisch (падхалімскі); sklávisch [-vıʃ], servil [-´vi:l] (нізкапаклонскі)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
серві́льны
(лац. servilis)
рабалепны, угодлівы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
серві́льны
(лац. servilis = рабскі)
рабалепны, угодлівы (напр. с-ыя манеры).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
рабале́пны разм. гл. сервільны
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)