сера́ль, -я, мн. -і, -яў, м.

1. У краінах Усходу — палац султана.

2. Тое, што і гарэм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сера́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сера́ль сера́лі
Р. сера́ля сера́ляў
Д. сера́лю сера́лям
В. сера́ль сера́лі
Т. сера́лем сера́лямі
М. сера́лі сера́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сера́ль м. сера́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сера́ль сера́ль, -ля м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сера́ль, ‑я, м.

1. У краінах Усходу — палац і яго ўнутраныя пакоі. Султанскі сераль.

2. У краінах Усходу — жаночая палавіна ў палацы, доме; гарэм.

[Фр. sérail ад тур. saray — палац.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сераль

Том: 31, старонка: 220.

img/31/31-220_1367_Сераль.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

сера́ль

(фр. sérail, ад тур. seraj < перс. särāj)

назва палаца і яго ўнутраных пакояў (гарэма) у султанскай Турцыі і некаторых іншых краінах Усходу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)