се́птык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. се́птык се́птыкі
Р. се́птыка се́птыкаў
Д. се́птыку се́птыкам
В. се́птык се́птыкі
Т. се́птыкам се́птыкамі
М. се́птыку се́птыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

се́птык м., спец. се́птик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́птык, ‑а, м.

Спец. Басейн у каналізацыйнай сетцы для ачысткі сцёкавых вод.

[Англ. septie ад грэч. sēpticós — гніласны, гнойны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́птик спец. се́птык, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)