дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| сепары́рую | сепары́руем | |
| сепары́руеш | сепары́руеце | |
| сепары́руе | сепары́руюць | |
| Прошлы час | ||
| сепары́раваў | сепары́равалі | |
| сепары́равала | ||
| сепары́равала | ||
| Загадны лад | ||
| сепары́руй | сепары́руйце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| сепары́руючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| сепары́рую | сепары́руем | |
| сепары́руеш | сепары́руеце | |
| сепары́руе | сепары́руюць | |
| Прошлы час | ||
| сепары́раваў | сепары́равалі | |
| сепары́равала | ||
| сепары́равала | ||
| Загадны лад | ||
| сепары́руй | сепары́руйце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| сепары́раваўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Аддзяліць (аддзяляць) адно рэчыва ад другога, выдзеліць (выдзяляць) адно рэчыва з саставу другога пры дапамозе сепаратара.
[Ад лац. separare — аддзяляць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
(
аддзяляць адно рэчыва ад другога пры дапамозе сепаратара.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сепарава́ць,
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
сепари́ровать
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сепары́раванне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сепары́раваны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
separíeren
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)