се́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. се́нны се́нная се́ннае се́нныя
Р. се́ннага се́ннай
се́ннае		 се́ннага се́нных
Д. се́ннаму се́ннай се́ннаму се́нным
В. се́нны (неадуш.)
се́ннага (адуш.)		 се́нную се́ннае се́нныя (неадуш.)
се́нных (адуш.)
Т. се́нным се́ннай
се́ннаю		 се́нным се́ннымі
М. се́нным се́ннай се́нным се́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

се́нны (от се́ні) сенно́й, се́нный, се́нечный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́нны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і сенечны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́ні, сяне́й.

Памяшканне паміж жылой часткай дома і ганкам у вясковых хатах.

С. без падлогі.

|| памянш. се́нцы, сяне́ц.

|| прым. се́нечны, -ая, -ае і се́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сенно́й​II (от се́ни) се́нечны; се́нны;

сенна́я де́вушка ист. пакаёўка, служа́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)