семяно́сец
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
семяно́сец |
семяно́сцы |
| Р. |
семяно́сца |
семяно́сцаў |
| Д. |
семяно́сцу |
семяно́сцам |
| В. |
семяно́сец |
семяно́сцы |
| Т. |
семяно́сцам |
семяно́сцамі |
| М. |
семяно́сцы |
семяно́сцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
семяно́сец, -но́сца м., бот. семяно́сец
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
семяно́сец бот. насенняно́сец, -сца м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
насенняно́сец, -сца м., бот. семяно́сец
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
placenta
[pləˈsentə]
n., pl. -tae or -tas
1) пасьле́д -у m., пляцэ́нта f.
2) Bot. семяно́сец -ца m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)