селька́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. селька́рка селька́ркі
Р. селька́ркі селька́рак
Д. селька́рцы селька́ркам
В. селька́рку селька́рак
Т. селька́ркай
селька́ркаю		 селька́ркамі
М. селька́рцы селька́рках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

селька́рка ж., разг. селько́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

селька́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Скарачэнне: сельскі карэспандэнт.

Нататкі селькара.

|| ж. селька́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. селька́раўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

селько́рка разг. селька́рка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)