сельва́сы, -саў, ед. сельва́с м. сельва́сы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сельва́сы геогр. сельва́сы, -саў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сельва́сы, ‑аў; адз. сельвас, ‑а, м.

Вільготныя трапічныя вечназялёныя лясы ў Паўднёвай Амерыцы.

[Ад лац. selvas — лясы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сельва́сы

(ісп. selvas, мн. ад selva < лац. silva = лес)

тое, што і сельва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сельва́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сельва́с сельва́сы
Р. сельва́са сельва́саў
Д. сельва́су сельва́сам
В. сельва́с сельва́сы
Т. сельва́сам сельва́самі
М. сельва́се сельва́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)