селе́ністы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
селе́ністы |
селе́ністая |
селе́ністае |
селе́ністыя |
| Р. |
селе́ністага |
селе́ністай
селе́ністае |
селе́ністага |
селе́ністых |
| Д. |
селе́ністаму |
селе́ністай |
селе́ністаму |
селе́ністым |
| В. |
селе́ністы (неадуш.)
селе́ністага (адуш.) |
селе́ністую |
селе́ністае |
селе́ністыя (неадуш.)
селе́ністых (адуш.) |
| Т. |
селе́ністым |
селе́ністай
селе́ністаю |
селе́ністым |
селе́ністымі |
| М. |
селе́ністым |
селе́ністай |
селе́ністым |
селе́ністых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
селе́ністы хим. селе́нистый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
селе́ністы, ‑ая, ‑ае.
Які мае ў сваім саставе селен. Селеністы мінерал. Селеністая медзь.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
селе́нистый хим. селе́ністы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)