Беларускія секцыі РКП(б) 2/230, 231, 260; 5/397—398; 8/406, 420
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
БЕЛАРУ́СКІЯ СЕ́КЦЫІ РКП(б),
бальшавіцкія арг-цыі, якія існавалі ў 1918—19 у Варонежы, Казані, Казлове, Маскве, Невелі, Петраградзе, Саратаве, Тамбове і інш. як частка мясцовых парт. арг-цый. Складаліся з рабочых і бежанцаў-беларусаў — членаў РКП(б). У іх кіруючае ядро ўваходзілі А.Р.Чарвякоў, З.Х.Жылуновіч, А.Х.Усціловіч, І.В.Лагун і інш. Працавалі ў цесным кантакце з Беларускім нацыянальным камісарыятам (Белнацкомам), праз яго газету «Дзянніца» дамагаліся рэалізацыі бел. народам права на самавызначэнне на аснове сав. ладу і ў саюзе з РСФСР. 21—23.12.1918 у Маскве адбылася канферэнцыя бел. секцый РКП(б), якая прызнала неабходным стварэнне Часовага рабоча-сял. ўрада Беларусі, выбрала Цэнтр. бюро бел. секцый РКП(б) на чале з Жылуновічам. ЦБ беларускіх секцый РКП(б) удзельнічала ў падрыхтоўцы паліт. дакументаў, звязаных з утварэннем БССР і КП(б)Б. На 1-м з’ездзе КП(б)Б у склад Цэнтр. бюро КП(б)Б выбраны Жылуновіч і Лагун. У склад Часовага рабоча-сялянскага савецкага ўрада Беларусі, які ўзначаліў Жылуновіч, увайшлі 9 прадстаўнікоў беларускіх секцый РКП(б). 15.1.1919 ЦБ КП(б)Б прыняло пастанову аб ліквідацыі ЦБ беларускіх секцый РКП(б). Бел. камуніст. секцыям, што дзейнічалі па-за межамі рэспублікі, было дадзена права працаваць пад яго кіраўніцтвам. Пасля ўтварэння Літ.-Бел. ССР (люты 1919) бел. секцыі РКП(б) пачалі аб’ядноўвацца з літоўскімі. ЦК РКП(б) зацвердзіў аб’яднанае літ.-бел. ЦБ пры ЦК РКП(б). З аднаўленнем 31.7.1920 БССР беларускія секцыі не былі адноўлены.
А.М.Малашка.
т. 2, с. 468
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
се́кцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
се́кцыя |
се́кцыі |
| Р. |
се́кцыі |
се́кцый |
| Д. |
се́кцыі |
се́кцыям |
| В. |
се́кцыю |
се́кцыі |
| Т. |
се́кцыяй
се́кцыяю |
се́кцыямі |
| М. |
се́кцыі |
се́кцыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
блок-се́кцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
блок-се́кцыя |
блок-се́кцыі |
| Р. |
блок-се́кцыі |
блок-се́кцый |
| Д. |
блок-се́кцыі |
блок-се́кцыям |
| В. |
блок-се́кцыю |
блок-се́кцыі |
| Т. |
блок-се́кцыяй
блок-се́кцыяю |
блок-се́кцыямі |
| М. |
блок-се́кцыі |
блок-се́кцыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рытм-се́кцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рытм-се́кцыя |
рытм-се́кцыі |
| Р. |
рытм-се́кцыі |
рытм-се́кцый |
| Д. |
рытм-се́кцыі |
рытм-се́кцыям |
| В. |
рытм-се́кцыю |
рытм-се́кцыі |
| Т. |
рытм-се́кцыяй
рытм-се́кцыяю |
рытм-се́кцыямі |
| М. |
рытм-се́кцыі |
рытм-се́кцыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падсе́кцыя, ‑і, ж.
Аддзел, які з’яўляецца часткай секцыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
секцыяне́р, ‑а, м.
Член якой‑н. секцыі 1 (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сучле́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.
1. Кніжн. Злучыць разам (асобныя часткі чаго‑н.).
2. Змацаваць (асобныя часткі, дэталі, секцыі чаго‑н.). Сучленіць секцыі цеплавоза.
3. (звычайна ў форме дзеепрым. зал. пр.). Змацаваць рухомым або паўрухомым злучэннем (пра косці, храсткі).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
се́кцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.
1. Падраздзяленне якой-н. установы, арганізацыі, канферэнцыі, з’езда і пад. з пэўнай спецыялізацыяй.
Спартыўная с. клуба.
Пасяджэнне секцыі па культуры мовы.
2. Частка збудавання, канструкцыі, якая складаецца з некалькіх дэталей.
С. паравога ацяплення.
С. дзевяціпавярховага дома.
|| прым. секцы́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
звары́ць, -ару́, -а́рыш, -а́рыць; -а́раны; зак.
1. гл. варыць.
2. што. Злучыць, запаўняючы прамежкі расплаўленым металам ці сціскаючы, скоўваючы ў распаленым выглядзе.
З. секцыі трубаправода.
|| незак. зва́рваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач).
|| наз. зва́рка, -і, ДМ -рцы, ж. (да 2 знач.).
Газавая з.
Аўтагенная з.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)