секс, -у, м.

Сукупнасць псіхічных рэакцый, перажыванняў і ўчынкаў, звязаных з праяўленнем і задавальненнем палавых патрэбнасцей.

|| прым. сексуа́льны, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

секс секс, род. се́ксу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́кс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. се́кс
Р. се́ксу
Д. се́ксу
В. се́кс
Т. се́ксам
М. се́ксе

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

секс, ‑у, м.

Тое, што і сексуальнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

секс

т. 14, с. 301

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

секс м. гл. сэкс

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

секс

(лац. sexus = пол)

сукупнасць псіхічных рэакцый, перажыванняў і ўчынкаў, звязаных з праяўленнем і задавальненнем палавых пачуццяў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Секс ‘усё тое, што адносіцца да палавога жыцця’. Запазычана з англ. sex ‘полавая схільнасць’, sexy ‘сексуальна заклапочаны’, першапачаткова значыла ‘натуральны пол’, што з лац. sexus ‘пол’, роднаснага secāre ‘рэзаць, дзяліць’, г. зн. ‘частка, падзел’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сэкс секс м. Sex m -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

секс

(англ. sex, ад лац. sexus = пол)

сукупнасць псіхічных рэакцый, перажыванняў і ўчынкаў, звязаных з праяўленнем і задавальненнем палавых пачуццяў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)