секраментъ

Том: 31, старонка: 191.

img/31/31-191_1193_Секраментъ.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Сакра́мант ’нешта свяшчэннае, рытуальнае; талісман’ (ТСБМ), сакра́мэнт ’прычасце’ (Нас., Байк. і Некр.). Ст.-бел. сакраментъ ’таінства’. Запазычанне з польск. sakrament < лат. sakrāmentum ’наданне святасці’ (Кюне, Poln., 95); ст.-бел. сакраментъ (секраментъ) са ст.-польск. sakrament, гл. Булыка, Лекс. запазыч., 181.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)