се́йша
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
се́йша |
се́йшы |
| Р. |
се́йшы |
се́йш |
| Д. |
се́йшы |
се́йшам |
| В. |
се́йшу |
се́йшы |
| Т. |
се́йшай
се́йшаю |
се́йшамі |
| М. |
се́йшы |
се́йшах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
се́йша, ‑ы, ж.
Стаячая хваля ў водных басейнах.
[Фр. seiche.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)