се́йсмік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
се́йсмік |
се́йсмікі |
| Р. |
се́йсміка |
се́йсмікаў |
| Д. |
се́йсміку |
се́йсмікам |
| В. |
се́йсміка |
се́йсмікаў |
| Т. |
се́йсмікам |
се́йсмікамі |
| М. |
се́йсміку |
се́йсміках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
се́йсмік м., спец. се́йсмик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
се́йсмік, ‑а, м.
Даследчык сейсмічных з’яў, спецыяліст па сейсміцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
се́йсмик спец. се́йсмік, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)