Сейсма... 9/466

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сейсма-

(гр. seismos = ваганне, землетрасенне)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «звязаны з ваганнямі зямной кары, землетрасеннямі».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сейсма...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) сейсмічны, напр.: сейсмаактыўнасць, сейсмазона, сейсмапрафіляванне, сейсмаразведка, сейсмастойкі;

2) які мае адносіны да сейсмаграфіі, напр.: сейсмазандзіраванне, сейсмазапісваючы;

3) які мае адносіны да сейсмалогіі, напр.: сейсмагеалогія, сейсмагідраакустыка, сейсмастанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сейсма...,

Першая частка складаных слоў, якая адпавядае словам «сейсмічны», «сейсмічна», напрыклад: сейсмаграфія, сейсмалагічны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́йсмо-акусти́ческий геол. се́йсма-акусты́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сейсмо́граф

(ад сейсма- + -граф)

прыбор для аўтаматычнай рэгістрацыі ваганняў зямной паверхні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сейсмагра́фія

(ад сейсма- + -графія)

аўтаматычны запіс ваганняў зямной кары пры дапамозе сейсмографа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сейсмакардыягра́ма

(ад сейсма- + кардыяграма)

графічны запіс страсенняў цела, якія выклікаюцца скарачэннямі сэрца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сейсматэкто́ніка

(ад сейсма- + тэктоніка)

навуковая дысцыпліна, якая вывучае геалагічныя ўмовы ўзнікнення землетрасенняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сейсмакарата́ж

(ад сейсма- + каратаж)

каратаж, заснаваны на вымярэнні хуткасцей сейсмічных хваляў у свідравінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)