се́даўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. се́даўка се́даўкі
Р. се́даўкі се́давак
Д. се́даўцы се́даўкам
В. се́даўку се́даўкі
Т. се́даўкай
се́даўкаю
се́даўкамі
М. се́даўцы се́даўках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

pośladek

м. анат. ягадзіца; седаўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)