се́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. се́д
Р. се́ду
Д. се́ду
В. се́д
Т. се́дам
М. се́дзе

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

непасе́да, -ы, Д -у, Т -ам, М -дзе, м.; ДМ -дзе, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -се́д і -аў (разм.).

Непаседлівы чалавек (звычайна пра дзіця).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Aurea mediocritas (Horatius)

Залатая сярэдзіна.

Золотая середина.

бел. Наперад не вырывайся, ззаду не заставайся, сярэдзіны трымайся.

рус. Серёдка всему делу корень. Молодой зелен, старый сед, а середовой в масть. Чтоб к людям не пристать, да и от людей не отстать. Дело серёдкой крепко.

фр. Le juste milieu (Самая [золотая] середина).

англ. The golden mean (Золотая середина).

нем. Der goldene Mittelweg (Золотая середина).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)