сегме́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сегме́нтны сегме́нтная сегме́нтнае сегме́нтныя
Р. сегме́нтнага сегме́нтнай
сегме́нтнае		 сегме́нтнага сегме́нтных
Д. сегме́нтнаму сегме́нтнай сегме́нтнаму сегме́нтным
В. сегме́нтны (неадуш.)
сегме́нтнага (адуш.)		 сегме́нтную сегме́нтнае сегме́нтныя (неадуш.)
сегме́нтных (адуш.)
Т. сегме́нтным сегме́нтнай
сегме́нтнаю		 сегме́нтным сегме́нтнымі
М. сегме́нтным сегме́нтнай сегме́нтным сегме́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сегме́нтны спец. сегме́нтный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сегме́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сегмента (у 1 знач.), які мае форму сегмента. Сегментная паверхня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сегме́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. У геаметрыі: частка круга, абмежаваная дугой і яе хордай, а таксама частка шара, аддзеленая сякучай плоскасцю.

2. Адзін з многіх аднародных членікаў цела некаторых жывёл, а таксама адзін з некалькіх аднародных участкаў якога-н. органа (спец.).

С. пазваночніка.

|| прым. сегме́нтны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сегме́нтный мат., мех. сегме́нтны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

segmental [segˈmentl] adj. ling. сегме́нтны;

the segmental level сегме́нтны ўзро́вень (фанетыкі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)