сгон

1. (действие) згон, род. зго́ну м.;

2. (понижение уровня воды) спад, род. спа́ду м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згон (род. зго́ну) м.

1. (действие) сгон;

2. (похищение) уго́н;

3. обл. плот

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Згон ’адкрытае месца для зборышча’, ’вялікая колькасць’ (Юрч. Вытв.). Рус. паўд.-зах. сгон, паводле Даля, ’агульная праца, што не залічваецца да чарговай паншчыны’, жалі і касілі сгоном. Аддзеяслоўны бязафіксны наз. съгонъ ад съгоняти (гл. гнаць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)