Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнікБеларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
свісту́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| свісту́н | свістуны́ | |
| свістуна́ | ||
| свістуну́ | свістуна́м | |
| свістуна́ | ||
| свістуно́м | свістуна́мі | |
| свістуне́ | свістуна́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Свістуны́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Свістуны́ | |
| Свістуна́м | |
| Свістуны́ | |
| Свістуна́мі | |
| Свістуна́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
казённік, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упры́сядкі,
Прысядаючы і папераменна выкідваючы ногі (танцаваць).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
го́цаць і го́цкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)