Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
свіня́чыразг.
1. свино́й; свиня́чий;
2.перен., презр. сви́нский;
с. ўчы́нак — сви́нский посту́пок
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
свіня́чы, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Які мае адносіны да свінні, належыць свінні. Свінячы лыч.// Уласцівы свінні, свінням. [Злобіч:] — Трэба не нервы мець, а вяроўкі, каб трываць гэты свінячы піск.М. Ткачоў.// Прызначаны для свіней. Але япручкі пішчаць там [на другім паверсе] пачалі, непакоіцца, галадоўку аб’явілі і свінячых прысмакаў не захацелі есці.Колас.
2.перан.Лаянк. Паганы, свінскі, які не заслугоўвае павагі. Свінячая морда. □ [Цётка Даша:] — Я гэтага свінячага пана зараз так турну з двара, што ён дарогі ў свой маёнтак не знойдзе!Шашкоў.Загула грамада Ды загаманіла: — Ці ж дастойна суда свінячае рыла?Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свіня́чы schwéinisch
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
па-свіня́чы
прыслоўе
станоўч.
выш.
найвыш.
па-свіня́чы
-
-
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
свиня́чийсвіня́чы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сви́нскийразг., презр. сві́нскі, свіня́чы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
świński
свінскі, свінячы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
säuisch
a
1) груб.свіня́чы, бру́дны
2) цыні́чны, непрысто́йны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)