све́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. све́тны све́тная све́тнае све́тныя
Р. све́тнага све́тнай
све́тнае		 све́тнага све́тных
Д. све́тнаму све́тнай све́тнаму све́тным
В. све́тны (неадуш.)
све́тнага (адуш.)		 све́тную све́тнае све́тныя (неадуш.)
све́тных (адуш.)
Т. све́тным све́тнай
све́тнаю		 све́тным све́тнымі
М. све́тным све́тнай све́тным све́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

све́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. све́тны све́тная све́тнае све́тныя
Р. све́тнага све́тнай
све́тнае		 све́тнага све́тных
Д. све́тнаму све́тнай све́тнаму све́тным
В. све́тны (неадуш.)
све́тнага (адуш.)		 све́тную све́тнае све́тныя (неадуш.)
све́тных (адуш.)
Т. све́тным све́тнай
све́тнаю		 све́тным све́тнымі
М. све́тным све́тнай све́тным све́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Свя́та ‘урачысты дзень; культавая ўрачыстасць’ (ТСБМ, Нас., Ласт., Гарэц., Байк. і Некр., Касп., Шат.), дыял. свя́то, сʼя́то ‘тс’ (ст.-дар., Сл. ПЗБ, ТС), ст.-бел. с(вѧ)то ‘тс’ (Альтбаўэр). Да святы (гл.) першапачаткова, відаць, як азначэнне да назоўніка ніякага роду, магчыма, з *svęto vermę, параўн. адно са значэнняў ст.-бел. веремѧ ‘свята’ (Альтбаўэр) і святдзень ‘тс’ (Ласт.). Адносіны да польск. swięto ‘свята’, якое разглядаецца як рэліктавая форма Н. скл. адз. л. н. р. назоўнікаў (Длугаш-Курчабова, 491), застаюцца нявызначанымі. Параўн. таксама прыметнік светны́, сʼетны́ ‘святочны’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)