свежына́, -ы́, ж.

Свежае мяса, сала.

Напячы свежыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свежына́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. свежына́
Р. свежыны́
Д. свежыне́
В. свежыну́
Т. свежыно́й
свежыно́ю
М. свежыне́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

свежына́ ж., разг. свежени́на, свежа́тина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свежына́, ‑ы, ж.

Разм. Свежае мяса, сала. Аднойчы ўвечар Яўхім з’явіўся. Ён прынёс у мяху болей пуда веправага мяса.. — А нічога. Вось свежыны прынёс. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свежына́ ж разм frísches Fleisch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

свежына

Том: 31, старонка: 87.

img/31/31-087_0598_Свежына.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

свежані́на, -ы, ж. (разм.).

Тое, што і свежына́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свежані́на ж., см. свежына́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свежані́на, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і свежына. Насмажыла [гаспадыня] свежаніны, прынесла шаткаванай капусты, паставіла міску сопкай бульбы з кропам. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свежа́тина прост. свежына́, -ны́ ж., свежані́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)