свежава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. свежава́нне
Р. свежава́ння
Д. свежава́нню
В. свежава́нне
Т. свежава́ннем
М. свежава́нні

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

свежава́ць, свяжу́ю, свяжу́еш, свяжу́е; свяжу́й; свежава́ны; незак., каго-што (разм.).

Знімаць скуру з забітай жывёліны і разбіраць тушу.

|| зак. асвежава́ць, асвяжу́ю, асвяжу́еш, асвяжу́е; асвяжу́й; асвежава́ны.

|| наз. свежава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)