сваво́лле

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. сваво́лле
Р. сваво́лля
Д. сваво́ллю
В. сваво́лле
Т. сваво́ллем
М. сваво́ллі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сваво́лле ср., см. сваво́льства

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сваво́лле, ‑я, н.

Разм. Тое, што і свавольства. Не абыходзілася [у семінарыі] без юначага сваволля. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)