сачаві́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сачаві́чны сачаві́чная сачаві́чнае сачаві́чныя
Р. сачаві́чнага сачаві́чнай
сачаві́чнае		 сачаві́чнага сачаві́чных
Д. сачаві́чнаму сачаві́чнай сачаві́чнаму сачаві́чным
В. сачаві́чны (неадуш.)
сачаві́чнага (адуш.)		 сачаві́чную сачаві́чнае сачаві́чныя (неадуш.)
сачаві́чных (адуш.)
Т. сачаві́чным сачаві́чнай
сачаві́чнаю		 сачаві́чным сачаві́чнымі
М. сачаві́чным сачаві́чнай сачаві́чным сачаві́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сачаві́чны чечеви́чный;

~ныя пасе́вы — чечеви́чные посе́вы;

◊ (пра́дацца) за ~ную по́ліўку — (прода́ться) за чечеви́чную похлёбку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сачаві́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сачавіцы (у 1 знач.). Сачавічныя пасевы. // Прыгатаваны з сачавіцы (у 2 знач.). Сачавічны суп.

•••

(Прадацца) за сачавічную поліўку гл. поліўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сачаві́чны Línsen-;

сачаві́чны суп кул Línsensuppe f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сачаві́ца, -ы, ж.

Аднагадовая травяністая расліна сямейства бабовых, а таксама круглае зерне гэтай расліны.

|| прым. сачаві́чны, -ая, -ае.

С. суп (прыгатаваны з насення сачавіцы).

◊

(Прадацца) за сачавічную поліўку (кніжн., пагард.) — здрадзіць чаму-н. важнаму з-за дробязнай выгады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

soczewiczny

сачавічны; сачыўкавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

чечеви́чный (к чечеви́ца​I) сачаві́чны, сачы́ўкавы;

◊

за чечеви́чную похлёбку за сачаві́чную по́ліўку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)